การขนส่งไม่ประจำทาง หมายถึง การขนส่งเพื่อสินจ้างโดยไม่จำกัดเส้นทางและ ห้ามมิให้กระทำการขนส่งอันมีลักษณะเช่นเดียวหรือคล้าย
กัน หรือมีลักษณะเป็นการแย่งผลประโยชน์กับผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบการขนส่งประจำทาง การขนส่งไม่ประจำทางแบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ
การขนส่งไม่ประจำทางด้วยรถโดยสาร และการขนส่งไม่ประจำทางด้วยรถที่ใช้ในการขนส่งสัตว์หรือสิ่งของ ในการขนส่งไม่ประจำทางด้วยรถโดย
สารนั้น ยังได้มีการ
    จำแนกลักษณะการขนส่งไม่ประจำทางด้วยรถ  โดยสารออกเป็น 4 ลักษณะ คือ 
     ลักษณะที่ 1 เพื่อการทัศนาจร หมายความว่า การขนส่งไม่ประจำทางด้วยรถที่ใช้ในการขนส่งผู้โดยสาร เพื่อการท่องเที่ยวตามสถานที่ต่าง ๆ 
                      ในท้องที่ที่ได้รับอนุญาตให้ทำการขนส่งโดยมีรายละเอียดการท่องเที่ยวซึ่งกำหนดวัน เวลา การเดินทางและค่าบริการไว้
     ลักษณะที่ 2 เพื่อการบริหารธุรกิจ หมายความว่า การขนส่งไม่ประจำทางด้วยรถที่ใช้ในการขนส่งผู้โดยสาร ที่บริการระหว่างท่าอากาศยา
                      ท่าเรือ สถานีขนส่ง สถานีรถไฟ หรือแหล่งท่องเที่ยวกับโรงแรม ที่พักอาศัย ที่ทำการของผู้โดยสารหรือที่ทำการของ
                      ผู้บริการธุรกิจ ทั้งนี้ ภายในท้องที่ที่ได้รับอนุญาตให้ทำการขนส่ง โดยจัดเก็บค่าขนส่ง หรือค่าบริการอย่างอื่น 
                      ในการขนส่งตามอัตราที่กำหนด
     ลักษณะที่ 3 เพื่อเหมาจ้าง หมายความว่า การขนส่งไม่ประจำทางด้วยรถที่ใช้ในการขนส่งผู้โดยสารที่บริการเพื่อรับจ้างเหมาเป็นรายเที่ยว
                      รายวันหรือรายเดือน โดยมีสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษร
     ลักษณะที่ 4 เพื่อการรับจ้าง หมายความว่า การขนส่งไม่ประจำทางด้วยรถที่ใช้ในการขนส่งผู้โดยสารที่บรรทุกผู้โดยสารเกินเจ็ดคนแต่ไม่
                      เกินเก้าคน เพื่อบริการรับจ้างไปยังจุดต่าง ๆ ในเขตเทศบาล เขตเมือง หรือชุมชนที่ได้รับอนุญาตให้ทำการขนส่ง 
                      โดย การเหมาเป็นรายเที่ยว หรือรายบุคคล